หลายทศวรรษหลังจากที่ยุโรปสั่งห้าม PCBs ที่เป็นพิษ วาฬเพชฌฆาตในภูมิภาคนี้และโลมาขนาดเล็ก 3 สายพันธุ์ยังคงมีมลพิษอยู่ในระดับสูง“พวกมันยังอยู่ในความเข้มข้นที่เราจำเป็นต้องกังวลจริงๆ” Paul D. Jepson ผู้เชี่ยวชาญด้านสัตวแพทย์แห่งสมาคมสัตววิทยาแห่งลอนดอนกล่าวในการแถลงข่าววันที่ 12 มกราคม PCBs (polychlorinated biphenyls) เคยเป็นสารเคมีมหัศจรรย์ทางอุตสาหกรรม แต่ถูกห้ามโดยประเทศที่พัฒนาแล้วจำนวนมากภายในสิ้นปี 1980 เนื่องจากปัญหาด้านสุขภาพของมนุษย์และ
สิ่งแวดล้อม แม้จะมีช่องว่างที่ยาวนานตั้งแต่นั้นมา
ความเข้มข้นเฉลี่ยของสารเคมีในเสียงอึกทึกของประชากรวาฬเพชฌฆาตในยุโรปบางกลุ่มก็เกินขีดจำกัด ซึ่งบ่อยครั้งมาก – เกณฑ์สูงสำหรับความเสียหายต่อสุขภาพ ความเข้มข้นของ PCB ในปากขวดและในปลาโลมาลายก็เช่นกัน Jepson และเพื่อนร่วมงานของเขารายงานออนไลน์ 14 มกราคมใน รายงาน ทางวิทยาศาสตร์ ความเข้มข้นของ PCB ในปลาโลมาท่าเรือต่ำกว่า แต่ก็ยังเกินเกณฑ์ที่ต่ำกว่าซึ่งการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาอาจเกิดขึ้น
ทีมนักวิจัยจากทั่วยุโรป ตั้งแต่สเปนไปจนถึงสโลวีเนีย ได้รวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลการปนเปื้อนของสัตว์ใน PCB ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1990 ถึงปี 2009 หรือ 2012 ข้อมูลดังกล่าวมาจากสัตว์มากกว่า 1,000 ตัว ทั้งจากการผ่าชันสูตรซากสัตว์หรือตัวอย่างที่มีน้ำมูกไหลจากสัตว์ที่มีชีวิต ความเข้มข้นแสดงถึงผลรวมของตัวแปร PCB ที่ตรวจพบ
เรื่องราวดำเนินต่อไปหลังจากกราฟ
เกินขีดจำกัด
ตัวเต็มวัยของสัตว์จำพวกวาฬสี่สายพันธุ์มีความเข้มข้นของ PCB ที่เป็นพิษและติดทนนาน (วัดเป็นมิลลิกรัม/กิโลกรัมของไขมัน) ใกล้หรือสูงกว่าเกณฑ์ของผลกระทบที่สังเกตได้จากการปนเปื้อนของ PCB เส้นสีดำแสดงถึงระดับที่การทดสอบในห้องปฏิบัติการบางอย่างเริ่มสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล เส้นสีแดงแสดงถึงธรณีประตูที่สูงขึ้น ซึ่งเชื่อมโยงกับผลการสืบพันธุ์ในแมวน้ำที่มีวงแหวน
PD JEPSON ET AL/SCIENTIFIC REPORTS 2016.
หลังจากที่ความเข้มข้นของ PCB ในร่างกายของ postban ลดลงเล็กน้อย ระดับต่างๆ ดูเหมือนจะคงที่และอยู่ในระดับสูงทั่วยุโรปส่วนใหญ่ Jepson กล่าว PCB อาจรั่วออกจากหลุมฝังกลบหรือไหลลงสู่แหล่งน้ำ “ยังมี PCB อีกมากที่จะตามมา” Jepson เตือน
สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยดูเหมือนเป็นสินทรัพย์ที่ดีสำหรับการใช้ชีวิตที่ดีขึ้นผ่านวิชาเคมี กลับกลายเป็นฝันร้ายที่ยาวนานสำหรับการปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อม PCBs ต้านทานความร้อนและการเสื่อมสภาพทั่วไป และสารเคมีไม่เพียงแค่ค้างอยู่เท่านั้น พวกเขาจดจ่ออยู่กับสัตว์ PCBs ละลายในไขมันและมีความเข้มข้นมากขึ้นเมื่อนักล่าที่ปนเปื้อนถูกกินโดยนักล่าที่ใหญ่กว่า นักล่าชั้นนำที่กินเหยื่อที่อุดมด้วยไขมันและมีอายุยืนยาว เช่น วาฬเพชฌฆาตที่ล่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มีความเสี่ยงเป็นพิเศษที่จะมีความเข้มข้นสูง
เพศชายสร้างภาระร่างกายของ PCBs ขึ้นเรื่อย ๆ แต่โดยทั่วไปแล้วเพศหญิงจะปล่อยส่วนใหญ่ในขณะที่ให้นม ข่าวร้าย: PCBs ที่เป็นอิสระจากตัวเมียจะเข้าสู่น้ำนมที่ทารกดื่มเป็นเวลาหลายเดือน
นักวิจัยได้พิจารณาเกณฑ์สองประการที่ PCBs ก่อให้เกิดผลกระทบทางสรีรวิทยา เกณฑ์ที่ต่ำกว่า 9 มิลลิกรัมของ PCBs ต่อกิโลกรัมของไขมันในร่างกายมาจากการศึกษาทดลอง และระดับที่สูงขึ้น (41 มก./กก.) ได้รับการอธิบายสำหรับปัญหาการสืบพันธุ์ในแมวน้ำวงแหวนในทะเลบอลติก ในการเปรียบเทียบ วาฬเพชฌฆาตที่สุ่มตัวอย่างในสหราชอาณาจักรมีความเข้มข้นของ PCB เฉลี่ยเกือบ 108 มก./กก.
การสำรวจไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจนว่าความทุกข์ยากของประชากรเกิดจากความเข้มข้นของ PCB ที่สูง การวิจัยก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่า PCBs ทำให้การสืบพันธุ์แย่ลง และ Jepson ตั้งข้อสังเกตว่าประชากรวาฬเพชฌฆาตของสกอตแลนด์ดูราวกับว่ากำลังจะสูญพันธุ์ ผู้รอดชีวิตที่รู้จักเพียงแปดคนเท่านั้นที่ยังคงอยู่และไม่มีรายงานลูกวัวในเกือบสองทศวรรษที่ผ่านมา
PCB ที่มีความเข้มข้นสูงในการสำรวจนี้ไม่น่าแปลกใจนักพิษวิทยาของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล Peter Ross แห่งพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแวนคูเวอร์ เขาได้ติดตามการปนเปื้อน PCB ในชีวิตสัตว์น้ำและไม่เห็นการปรับปรุงมากนักในทศวรรษที่ผ่านมา และในกรณีของวาฬเพชฌฆาตในมหาสมุทรแปซิฟิก เขาไม่ได้คาดหวังว่า PCBs จะลดลงสู่ระดับที่ปลอดภัยในประชากรนั้นจนถึงสิ้นศตวรรษที่ 21 ในแง่ของการระบุภัยคุกคามต่อสิ่งแวดล้อมก่อนที่มันจะแพร่กระจาย “เราได้เรียนรู้บทเรียนที่ยากมากเกี่ยวกับ PCBs” เขากล่าว
credit : kornaatyachtdesign.com kubeny.org lakecountysteelers.net littlewinchester.org luigiandlynai.net
