การดูครั้งแรกที่แขนและขารัดของสมาชิกที่ผิดปกติในตระกูลวิวัฒนาการของมนุษย์นั้นเกิดขึ้นจากการค้นพบฟอสซิลใหม่ที่บริเวณช่องเขา Olduvai Gorge ที่มีชื่อเสียงของแทนซาเนียทีมวิจัยนำโดยนักบรรพชีวินวิทยา Manuel Domínguez-Rodrigo จาก Complutense University of Madrid ได้ค้นพบฟัน 9 ซี่และกระดูกแขน 2 ข้างและกระดูกขา 2 ข้างขนาดใหญ่จากParanthropus boisei เพศผู้ที่ โต เต็มวัย โฮมินิดนี้ขึ้นชื่อเรื่องสมองที่ค่อนข้างเล็ก กรามใหญ่ และฟันขนาดใหญ่ที่ด้านหลังปาก อาศัยอยู่เคียงข้างกับสปี ชีส์ โฮโม ตอนต้น ในแอฟริกาตะวันออกเป็นเวลาประมาณ 1 ล้านปีก่อนจะตาย
การกำหนดอายุของชั้นเถ้าภูเขาไฟที่ติดกับตะกอนที่มีฟอสซิลระบุว่า hominid
ยุคหินนี้มีชีวิตอยู่ 1.34 ล้านปีก่อน จนถึงปัจจุบัน ซากดึกดำบรรพ์ P. boiseiมีอายุประมาณ 2.3 ล้านปี จนถึงไม่เกิน 1.4 ล้านปีก่อน
แขนขาที่ใหญ่และทรงพลังทำให้P. boiseiเดินตัวตรงได้และอย่างน้อยก็ใช้เวลาอยู่บนต้นไม้เป็นบางครั้ง นักวิทยาศาสตร์รายงาน วัน ที่5 ธันวาคมในPLOS ONE คนโบราณ Olduvai ยืนสูงเพียง 5 ฟุตและหนักประมาณ 136 ปอนด์ทีมประเมิน
แต่นักคณิตศาสตร์คนอื่นๆ ก็กระโจนเข้าหาปัญหาอย่างกระตือรือร้น ในเดือนมิถุนายน เกือบหนึ่งวันผ่านไปโดยที่ไม่มีสถิติโลกใหม่สำหรับช่องว่างที่สำคัญที่เล็กที่สุดซึ่งเกิดขึ้นซ้ำๆ อย่างไม่สิ้นสุด ภายในสิ้นเดือนกรกฎาคม สถิติอยู่ที่ 4,680 นักวิจัยได้รับประโยชน์เหล่านี้โดยใช้การปรับแต่งและปรับแต่งข้อโต้แย้งของ Zhang ไม่ได้โดยการทำลายพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ใหม่
ในระหว่างที่เขาเรียนจบปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด
เมย์นาร์ดได้ไตร่ตรองคำถามที่เกี่ยวข้อง: มีจำนวนเฉพาะเกิดขึ้นเป็นคู่ๆ เช่น เชอร์รี่ หรือเป็นพวงเหมือนองุ่นหรือไม่
นอกจากไพรม์คู่ที่มีช่องว่าง 2 อันแล้ว แฝดสามอาจเกิดขึ้นในตะกร้าที่มีความกว้าง 6 ตะกร้าดังกล่าวจับได้ 7, 11 และ 13 หรือ 2707, 2711 และ 2713 และการเก็บเกี่ยวคงดำเนินต่อไปตลอดกาล ข้อความนี้เป็นการคาดเดาของแฝดสามหลัก และมีการคาดเดาที่คล้ายคลึงกันสำหรับสี่เท่าและขนาดใหญ่กว่า
งานของ Zhang ไม่ได้กล่าวถึงไพรม์แฝดหรือทวีคูณอื่นๆ โดยใช้เครื่องมือตรวจจับเฉพาะที่เรียกว่าตะแกรง Selberg แบบหนึ่งมิติ ซึ่งด้วยเหตุผลที่ไม่เข้าใจอย่างสมบูรณ์ สามารถตรวจจับเฉพาะคู่ของจำนวนเฉพาะเท่านั้น ตะแกรงเป็นฟังก์ชันทางทฤษฎี (ไม่ใช่อุปกรณ์หรือโปรแกรมจริง) ที่ชั่งน้ำหนักตัวเลขคร่าวๆ ตามความน่าจะเป็นที่จะเป็นจำนวนเฉพาะ
ตะแกรง Selberg แบบหลายมิติดั้งเดิมที่ค้นพบในปี 1940 โดย Atle Selberg นักคณิตศาสตร์ชาวนอร์เวย์ ไม่มีข้อจำกัดคู่ Zhang ได้ยืมรุ่นหนึ่งมิติที่ง่ายกว่าจากปี 2005 ที่ทำงานเกี่ยวกับช่องว่างที่สำคัญ โดยนักคณิตศาสตร์ Daniel Goldston, János Pintz และ Cem Yıldırım บทความนี้เป็นการดัดแปลงข้อโต้แย้งจากกระดาษปี 2003 โดย Goldston และYıldırım ซึ่งเคยใช้ตะแกรงหลายมิติเพื่อจัดการกับการคาดเดาคู่ที่สำคัญ แต่ต้องหดกลับเนื่องจากข้อผิดพลาดร้ายแรง เนื่องจากประวัติศาสตร์นี้ นักทฤษฎีจำนวนมากมายจึงถือว่าตะแกรงหลายมิติมีข้อบกพร่องโดยเนื้อแท้ Terence Tao จาก UCLA กล่าวว่า “ฉันคิดว่าปัญหาอาจเป็นเรื่องทางจิตวิทยามากกว่าเรื่องทางเทคนิค
แต่เมย์นาร์ดซึ่งไม่มีอะไรจะเสียเพราะเขาทำวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกเสร็จแล้วจึงตัดสินใจที่จะเล่นกับตะแกรงที่น่าอดสู และเกือบก่อนการป้องกันวิทยานิพนธ์ของเขา เขาได้ค้นพบวิธีที่จะทำให้มันสำเร็จ
เมื่อใช้ตะแกรง Maynard พบรายการ 105 หมายเลข (0, 10, 12, 24, … 594, 598, 600) ที่ทำหน้าที่เป็นแม่แบบสำหรับคู่เฉพาะ ซึ่งหมายความว่าจำนวนนับไม่ถ้วน เมื่อเพิ่มลงในตัวเลขในเทมเพลต จะทำให้เกิดจำนวนเฉพาะอย่างน้อยสองจำนวน (ตัวอย่างเช่น 3 ใช้งานได้เพราะ 3+0 และ 3+10 เป็นจำนวนเฉพาะทั้งคู่) เทมเพลตจะสร้างคู่ของจำนวนเฉพาะที่แยกได้สูงสุด 600 รายการ ซึ่งเป็นการปรับปรุงครั้งใหญ่จากสถิติที่ 4,680 ที่สำคัญยิ่งกว่านั้น เมย์นาร์ดแสดงให้เห็นว่ามีเทมเพลตที่ยาวขึ้นสำหรับไพรม์แฝด สี่เท่า และไพรม์ทวีคูณลำดับที่สูงกว่า ดังนั้นจึงสร้างสถิติโลกที่ไม่เคยมีอยู่จริงด้วยซ้ำ (เต๋าใช้แนวคิดเดียวกันอย่างอิสระเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกัน แต่อ่อนแอกว่าเล็กน้อย)
“ข้อพิสูจน์ของ Maynard นั้นสั้นกว่าของ Zhang มาก และเป็นพื้นฐานมากกว่า และให้ผลลัพธ์ที่แข็งแกร่งกว่า” Friedlander กล่าว “แต่ข้อพิสูจน์ต่างกันมาก ดังนั้นในบางช่วงเวลา ความคิดของ Zhang และ Maynard อาจถูกรวมเข้าด้วยกันเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่แข็งแกร่งกว่าที่คิดเพียงคนเดียว มันเป็นสถานการณ์ที่ยอดเยี่ยม”
credit : societyofgentlemengamers.org nlbcconyers.net thebiggestlittle.org sjcluny.org retypingdante.com funnypostersgallery.com bethanyboulder.org 1stebonysex.com davidbattrick.org lynxdesign.net
